همان گونه که اشاره شد مشورت، یکی از مسائل مهمی است که خداوند در قرآن کریم، بارها ضرورت و نیازمندی به آن را با شیوه ‏های گوناگون و واژه‏ های مختلف بیان و عمل به آن را سفارش کرده است.

به ادامه مطلب مراجعه کنید

 بدین ترتیب موضوع مشاوره در اسلام اهمیت خاصی دارد تا آنجا که حتی در قرآن کریم، سوره‏ای به نام «شورا» نام‏گذاری شده است. در دیدگاه اسلام، مشورت کردن افزون بر هدایت انسان، او را از تنگناها می‏رهاند. در انجام امور، نیرومند می‏سازد، مایه برکت و فهم بصیرت انسان می‏ گردد، او را به رضای خالق نزدیک می‏ کند و به رأی خالص می‏رساند. آیه «وَ أَمْرَهُمْ شُورَی بَیْنَهُمْ» در مکه و آیه «وَ شَاوِرْهُمْ فِی الأَْمْرَ» در مدینه نازل شده است؛ یعنی دین اسلام هم در شرایط خفقان مکه و هم در دوران تشکیل حکومت در مدینه، به مشورت سفارش می‏کند.

هدف از حکومت اسلامی، اجرای احکام اسلام و اداره امور مسلمانان بر اساس قوانین عادلانه اسلام است؛ زیرا اسلام، تمام نیازهای فردی، خانوادگی و اجتماعی بشر و سعادت وی را در دنیا و آخرت پیش‏بینی کرده است. هدف قرآن از تأکید بر مشورت این است که اساس شورا و مشورت در شریعت اسلام، همواره پابرجا و جاویدان بماند؛ زیرا مشورت، موجب تبادل نظر، یکپارچگی افکار، روشن شدن امور و اطمینان خاطر در برطرف ساختن خطا می‏گردد و ترک آن ستمی بزرگ بر جامعه و امت اسلام است. در حکومت اسلامی ضرورت دارد دولت‏مردان برای حل بسیاری از مسائل اجتماعی و تأمین مصلحت‏ های عمومی، با افراد باصلاحیت به مشاوره بنشینند و بر پایه آن تصمیم‏گیری کنند.

مشورت، یکی از ارکان مهم سلامت تصمیم ‏گیری‏ هاست. جامعه‏ ای که سنت مشورت در آن حاکم نیست، در تب و تاب خودمحوری می‏ سوزد، ولی در جامعه‏ ای که در آن هم‏فکری و نظرخواهی، اصلی یقینی است و از اجزای ضروری حیات آن به شمار می ‏آید، بهترین راه و کامل‏ترین مسیر در برابر افراد گشوده خواهد شد.